„Pomiędzy” to szósta książka poetycka Tadeusza Dąbrowskiego, laureata Nagrody Kościelskich, jednego z najważniejszych przedstawicieli współczesnej polskiej poezji, szeroko publikowanego także poza krajem.
Jego nowy zbiór wierszy jest wędrówką po miejscach i ludziach, a zarazem w głąb siebie – w poszukiwaniu własnej tożsamości. W jednym z wywiadów autor „Te Deum” zauważa: „W moim przypadku poezja bierze się z ruchu, ze zmiany, z empatii, z tego Pomiędzy”. Bohater tych wierszy – zawieszony między molochem a prowincją, zgiełkiem a ciszą, sobą oraz projekcjami siebie – prowadzi bolesną „walkę o ciągłość”. Z jednej strony próbuje scalić rozpadające się Ja, z drugiej – przeraża go wszelka stałość i jednoznaczność, wszelka definicja. Dąbrowski, tworząc portret mieszkańca współczesności, nie ustawia się w roli obserwatora, lecz decyduje się na pełne uczestnictwo w świecie pozbawionym centrum. A wszystko to dzieje się w języku otwartym na rozmowę i pulsującym humorem. Żywym, lecz zdyscyplinowanym.
